2023 Albufeira, Portugal
Eind jaren 80 ben ik met mijn toenmalige vriend 2 keer met de auto naar Portugal gegaan. Beide keren een appartement net onder Lissabon en beide keren ook een flink stuk buiten de stad bezocht. Het eerste jaar dus ook een dagje Algarve met bezoeken aan Albufeira en Silves. Het enige wat ik nog weet van dat bezoek is het waarschijnlijke idee dat ik in Silves een ramskloot gegeten heb (en nee, ik heb mijn bord toen niet leeg gegeten). En nu in 2023 toch maar weer een trip naar de Algarve geboekt, dit keer dan wel met het vliegtuig en alleen. Donderdag heen en donderdag terug dus 6 hele dagen de tijd. De eerste dag vlakbij het complex (ik had een simpele studio met prachtig uitzicht geboekt) een lekker koffietentje gevonden voor mijn dagelijkse koffie-ontbijtmoment. Meteen doorgelopen naar het strand, al met al op 5 minuten lopen. Even aan het zwembad in de zon gelegen en daarna op pad gegaan. Beter gezegd, op strand gegaan. Stuk gelopen tot ik niet verder kon en verder moest over een pad over de rotsen/kliffen. Mooi! Die kust met al die kliffen, gaten, poorten, rotsen en wat dies meer zij is echt prachtig. Er zijn her en der van die plekken waar je het geluid van beukend water zo prachtig hoort. Zwervend door de stad terug naar het hotel gelopen. Onderweg twee trips met vervoer geboekt voor de komende dagen. In de straat waar mijn ontbijttentje zit bleek ook een vegan restaurant te zitten en daarmee was ook een vaste eettent gevonden.
Dag 2 gestart met ontbijt, strand (best koude duik vandaag) en zwembad. Wandelschoenen aan en naar de haven gelopen. Mijn doel was om verder te lopen naar de bovenste punt van het schiereiland en dan af te zakken naar de pier. Helaas bleek dat niet te kunnen maar een stukje verder langs de kust kon ik wel het Reserve Naturel Caminho de Baleeira in. Een klein beschermd stuk met natuurlijk weer prachtige uitzichten en flink hoge kliffen. Eerste moment van hoogtevrees maar het viel mee. Terug zwervend naar de stad een biertje in de zon en maar weer eten bij Veggie Mommi. Toch wel leuk om dan de vraag te krijgen of je weer dezelfde wijn wilt of vandaag iets anders. Lekker weer ook. Dag 3 de eerste trip met chauffeur Jose, op naar Paderne voor de Castle trail, een wandeling van 6 km over wisselend terrein. Eerst een stuk door boerenland met veel amandelbomen en bomen met enorme hoeveelheden sinaasappels. Stiekem toch een gejat, heerlijk sappig en zoet. Bij de watermolen (in een nu droge rivier) gaat de route verder over smalle rotspaden, over de Romeinse brug en dan omhoog naar het Moorse kasteel van Paderne. Op de parkeerplaats stond Jose met de auto op me te wachten, klep open en een keur aan koude drankjes, vers fruit en energierepen stond klaar. Lekker. Van het kasteel een beetje saai stuk naar beneden en weer naar boven om uit te komen bij een molen. Rondleiding gehad, flesje water en door olijvenboomgaarden terug naar Paderne zelf. Afgezet bij het hotel en nog een flink stuk over strand en rotsen gepakt. Helaas was mijn Veggie plek dicht maar ook bij het Indiase restaurant in dezelfde straat bleek ik prima te kunnen eten.
Op dag 4 was mijn plan om via de haven richting een wetland te lopen maar bij de haven zag ik dat om 10 uur meerdere boottochten van start gingen. En zo zat ik om 10 uur op de voorste stoel in een boot. Eerst een tocht langs de kust; langs de olifant, langs de onderzeeboot en langs de grot van Bengagil. Ongeveer daar de zee op om al snel bij een groep van een dolfijn of 10 uit te komen. Blijft geweldig om te zien. Terug naar de haven en terug naar het hotel. Even zwembad en toch maar weer de wandelschoenen aan om nog een stukje te lopen en maar weer Indiaas te eten. Dag 5 was weer Jose dag en dit keer was de trail de Seven Hanging Valleys Trail van 6,7 km langs de kust. Deels hetzelfde stuk wat ik gisteren met de boot deed. Jose bracht me naar Praia do Marinha, vlakbij de olifant die vanaf deze kant meer op een neushoorn zonder hoorn lijkt. Tot aan Bengagil een prachtig stuk met gekmakende uitzichten, meerdere sinkholes en stevige afgronden. Bij Bengagil een klein stukje omgelopen omdat het pad mij te dicht langs de afgrond liep en door naar de vuurtoren. Na een verfrissing moest ik het laatste stuk nog even afmaken maar ja, die afgrond en dat smalle pad…even een ander pad en ook dat lukte niet. Einde trail. Er haakten overigens meer wandelaars af op die plek, schrale troost. Jose vond dat ik toch naar het eindpunt moest voor de spreekwoordelijke stempel en met de Jeep was het inderdaad minder eng. In Albufeira een late lunch bij Veggie Mommi en maar weer wat meters gemaakt door de stad en over het strand. Met Allessandrio (ontmoet op tweede avond bij een biertje) wat gegeten en gedronken. Dag 6 toch maar naar het vogelgebied van Praia Grande de Pera gegaan, weliswaar met een taxi. Langs de lagune (welgeteld 1 lepelaar), over het houten pad, terug over strand, even in de zon zitten en weer terug over het strand maar nu verder tot de rotsen. Daar werd het echt leuk: soms omhoog klauteren, soms een stukje strand, dan weer klauteren en dan tijgersluipgang door een lage tunnel, geknield door een andere tunnel, geweldig! Langzaam liepen de paden omhoog en wel zo hoog dat de hoogtevrees toe sloeg. Niet zo’n best moment want ik durfde niet verder maar ook niet terug. Na 5 minuten adem happen, op mijn kont gaan zitten, half in de struiken en zo centimeter voor centimeter naar een stuk afgezakt waar ik weer durfde te lopen. Met een gigantisch blije grijns stond ik even later op een kleine parkeerplaats. De rest van de wandeling heb ik me beperkt tot de weg en de paden de paden gelaten. In Albufeira maar een biertje gepakt als beloning, wat souvenirs gekocht en gegeten bij Veggie Mommi. Koffer ingepakt en de volgende ochtend nog even naar een kunstrotonde gelopen en wat in de zon gezeten. Transfer naar Faro en hoppa, met het vliegtuig naar Eindhoven om een dik half uur vroeger aan te komen dan gepland. Heerlijke vakantie!