2024 Duitsland
Na de vorige blog met vooral veel Duitsland is dit er een met alleen (bijna dan) Duitsland.
Stap 1 werd Udersdorf in de Eifel. Een simpel hotel met een prachtig uitzicht over het Liesetal en de eerste wandeling van deze vakantie werd dus een stuk Liesetal. Met meteen 2 uitdagingen: een smal pad langs een “afgrond” en een missende brug. Het smalle pad heb ik overleefd en de missende brug betekende een stuk omlopen of de route aanpassen. Het laatste gedaan en naar de Udersdorfer Stausee gelopen. Wat zal ik zeggen? Wat een schattig klein meertje, meer een vijver eigenlijk. Maar al met al een mooie 20 kilometer weggelopen. De volgende dag gestart met een bezoek aan Gerolstein. Heel kort, want ik vond het een vieze ongezellige plek. Snel door naar Steffeln voor een bezoek aan de Vulkangarten. Eigenlijk best leuk hoewel de naam garten een andere associatie oproept. Maar er wordt op de informatieborden genoeg verteld om iets te leren over dit stukje Duitsland. Ik wilde nog even verder naar de Mineralquelle maar ik denk dat die droog stond want ik kon hem niet vinden. Wat ik wel vond was een stuk verder het dorp Schmidtheim en het appartement voor de komende nachten. Even schrikken want de trap en de voordeur zagen er weinig veelbelovend uit. Wat een verrassing dan om een keurig appartement aan te treffen. Het complex is het oude station, uitgebreid met een paar treinwagons. Snel de wandelschoenen aan en een lekker stuk door weiland en bos gelopen. Het dorpje zelf stelt niet al te veel voor maar er zit in elk geval een lekker Italiaans restaurant. Tijdens een snelle stop in Dahlem zag ik op een informatiebord een mooie rondwandeling, het Dahlemer Quellenpfad van 21,9 kilometer. Voor de verandering dus maar eens niet een eigen route uitzetten maar simpel bordjes volgen. Natuurlijk miste ik ergens een bordje (of meer) en zo heb ik er een ander stuk aangekoppeld om uiteindelijk weer op het bedoelde pad uit te komen. Onderweg mijn lange broek uitgedaan en een korte broek aangedaan, heerlijk weer dus. De wandeling bracht mij in Kronenburg, een burcht op een berg. Belachelijk veel Nederlanders dus mijn bezoek niet uitgebreid met een terras maar snel de berg achter me gelaten en via een heel smal pad met vergane en afgebrokkelde traptreden het dal in getrokken. Afwisselende wandeling met mooie uitzichten, mooie riviertjes en veel bankjes. In Dahlem even snel 2 grote rabarberschorles naar binnen gegoten en teruggereden naar Schmidtheim.
Via Prum (even rondgelopen en de imposante abdij van buiten mogen bekijken) en Bitburg naar Dudeldorf gereden (vooral omdat de naam me aan Doddeltje, de liefde van Ollie B. Bommel, deed denken) en even dit vestingstadje bekeken. Onderhoud lijkt een goede tip. Ondertussen in de buurt van Speicher aangekomen en mijn intrek genomen in een hotelletje. De zon scheen weer volop en de wandeling door het bos was erg lekker. Even wat gelezen en vervolgens het dorp ingelopen voor een biertje en een pizza bij Mama Mia. Blijft leuk. Na een slechte slaapnacht de wandelschoenen maar weer aangetrokken en naar de Rewe gelopen om een lunchpakket samen te stellen. Over vooral gras- en bospaden naar Philipsheim gelopen, soms omhoog en soms omlaag. Op een bankje even wat gegeten en over een stuk afgesloten weg verder gegaan. Er zijn nog overal herstelwerkzaamheden aan wegen en bruggen gaande dus her en der werd het omlopen. In mijn geval moest ik de route omgooien en via een andere weg terug naar Speicher lopen. Daar maar weer een boterham op een bankje en dwars door het dorp heen voor het tweede deel richting Auw an der Kyll. Onderweg kwam ik mijn eerste wandeltegenligger van de dag tegen. Drukke route dus. Sterker, even later kwam ik nog twee mensen tegen. Veel graspad, veel omhoog en iets minder omlaag. Links aangehouden en in plaats van Auw kwam ik zo in Preis terecht. Bij de bushalte zag ik het goede nieuws: over nog geen 10 minuten kwam de bus naar Speicher. In Speicher later nog een stukje gelopen en al met al rond de 30 kilometer afgetikt.
Als echte Nederlander besloot ik om te tanken in Luxemburg en daarom reed ik vrolijk bij Echternach Luxemburg binnen. Het afrekenen duurde even want de mensen voor mij kochten werkelijk enorme hoeveelheden sigaretten in. De sloffen vlogen over de toonbank. In Grevenmacher de LeClerc bezocht en daarna doorgereden naar Tawern, dorpje op de weg van Rome naar Trier. Om de 25 à 30 kilometer waren destijds pleisterplaatsen, vaak herbergen en soms ook aangevuld met tempels. Hier stond dus ooit een tempel ter ere van Mercurius. Herbouwd in een licht kitsch aandoende stijl. Lekker rondje gelopen, stuk dwars door de brandnetels. Op naar de camping want na al die jaren ging ik maar weer eens kamperen. Mijn nieuwe tentje stond snel (logisch met een pop-up) en dus had ik weer tijd om een stuk te wandelen door vooral bos. Toch weer 7 en 14 kilometer op de teller. Een biertje in de openlucht bar, eten voor de tent en luisteren naar een grote groep terreurkinderen. ‘s Nachts ontdekt dat de tent lek was en dat terwijl dit alleen nog maar dauw was. En als ik zeg lek bedoel ik ook dat de slaapzak nat was en er water in de tent lag. De weersvooruitzichten waren als volgt: regen. Ik heb na een nacht de tent maar weer opgevouwen en ben naar Oberhausen (in de Pfalz) gereden. Een mooie kamer in een wijnhuis, wat wil je nog meer. Meteen maar een fles laten openen en ja, erg lekkere wijn. Een wandeling door de wijngaarden, door bossen en boerenland. Mooi stukje Duitsland dit. Nat stukje ook want inderdaad, de voorspelling klopte en het heeft flink geregend gedurende de nacht. En de dag trouwens ook. In de regen naar Landau gereden om aldaar naar het Reptilium te gaan. Actieve slangen daar. Mooi om te zien toch weer. Via de DM en Edeka terug naar Oberhausen om toch maar weer verder te rijden. Dit keer naar Hauenstein en preciezer gezegd naar het Schuhmuseum. Dorpje met 1500 inwoners en ooit stonden hier dus 30 schoenfabrieken. Leuk museum, veel schoenen dus. Terug in Oberhausen besloten dat er toch gewandeld moest worden en zowaar, het werd droog. Door een zompig landschap liep ik alsnog genietend een stuk in de rondte.
Na Speicher ook maar naar Speijer gegaan. Enorme kerk (‘s werelds grootste romaanse kerk) met indrukwekkende crypte. Even door de stad gelopen om te constateren dat dit een leuke stad is. Wat gedronken en weer verder. In Heidelberg een blik op het slot geworpen en besloten dat deze stad met het belachelijk slecht bereikbare hotel niet mijn ding was.
Snel een heel stuk weggereden en mijn heil uiteindelijk gezocht in het illustere Ohne. Prima slaapplek wederom en prima wandelplek wederom. Korte wandeling gemaakt en een langere wandeling gemaakt. Heel veel gras- en bospad. Onderweg een grappig kunstwerk: een brugdeel over een beek. Geen weg, alleen een brugdeel. Ziet er bizar uit. En dan sta je opeens op 10 meter van een grazende ree. Heel voorzichtig mijn telefoon geprobeerd uit mijn broek te halen maar kennelijk was er toch iets dat de ree deed opkijken. Grote bruine ogen keken de wandelaar aan en hop hop, weg was ze. De volgende dag de auto bij de Haddorfer See geparkeerd en weer gewoon lekker gelopen. Alles zeiknat maar ach, het regende niet en de zon scheen. Flink stuk gelopen, hier in de buurt veel gras- en grindpaden plus veel kleine weggetjes zonder verkeer. 's Middags even naar de Camel Active outlet gereden, rondje Rheine gedaan. Boodschappen in Gronau en welkom terug in Deventer maar weer.