1993 - Praag, Tsjechië
Met de trein van Amsterdam naar Praag. Best lang. Overstappen in Keulen, vervolgens druk met iemand van de door mij gereserveerde stoel krijgen, overstappen in Neurenberg, overstappen in Schwandorf. Op dat laatste station had ik mij nogal verheugd maar het bleek dat ik niet goed gelezen had want de naam was helaas niet Schwansdorf. En alras reden wij Tsjechie binnen. Hier leek het alsof de trein werd overvallen maar het waren de zeer talrijke Tsjechische douaniers. Duurde slechts een half uur en toen mocht de trein verder om via Plzen in Praag aan te komen. En dit zag er niet veelbelovend uit, een armoedig en aftands station. In de hal geld gewisseld en met een antieke Lada naar een verre buitenwijk gereden. De zoon van de hoteleigenaar heette mij welkom, Lukas. Aardige knul, fout baardje. Mijn kamer bleek enorm groot te zijn: badkamer met ligbad, hl met minibar en een slaapkamer met drie bedden. Netjes, alles in jaren 50 stijl. Na 14 uur treinen bleek hetbed een fijne plek. In de ochtend werd er geklopt en daar stond Lukas met een ontbijt. Met de bus de stad in, zonder betalen want ik snapte de kaartjes niet. Eerst maar eens snel naar het postkantoor om geld te halen. Ik begon bij loet 4, toen verder naar loket 15 wat toch echt bij 16 moest,lokt 49 wist mij door te verwijzen en bij loket 50 lukte het: geld! En het slenteren kon beginnen. Op naar de Karelsbrug. Twee torens met een hele mooie brug ertussen. Na 145 treden stond ik bovenin een toren uit te kijken over deze mooie stad. Op de brug overal verkopers van tekeningen, schilderijen, sieraden, marionetten en wat dies meer zij. Ik kwam op enig moment bij het Strahov klooster waar ik de bibliotheek zou moeten bezoeken. En dat klopte, een werkelijk schitterende bibliotheek. Ik raakte in gesprek met een suppoost, mocht mijn schoenen uit doen en werd meegenomen de zalen in. Samen bekeken we de wereldbollen, de oude kaarten en enkele boeken. Ik voelde mij zeer vereerd! Even voor 15 uur kwam ik uit in de burchttuinen alwaar een orkest bij een paleis stond. Om precies 15 uur begonnen ze te spelen en even later ging er een gejuich op: de heer Havel zwaaide de menigte toe vanuit zijn werkkamer. Zwervend liep ik tegen een infobord aan met de aankondiging vn een concert: Mozart en Vivaldi. Kaartje gekocht en de zaal opgezocht. Onvoorstelbaar: alles goud wat er blonk. Mooi concert, Eine kleine Nachtmusik en de 4 jaargetijden. Maar die zaal was werkelijk dat wat de indruk maakte. Het Klementinum dus. Na een bier op een van de terrassen op de Staromestske Namesti meteen wat gegeten en met de bus teruggegaan naar het hotel. En weer zonder kaartje met de bus naar de stad. Het twistpunt van Praag opzoeken: welke “nederzetting” was er eerder: Vysehrad of Hradcany? Maakte mij niet uit wat ik ging de St Peter en Paul kerk bezoeken. Verder over de wallen om opeens twee ridders verwikkeld in een zwaardgevecht tegen te komen. Oefenen voor een groot ridderfeest werd mij uitgelegd. Het toppunt van Vysehrad is de erebegraafplaats en hier liggen dan ook vele grote Tsjechische namen (om maar wat te noemen: Dvorak en Smetana). Keurig onderhouden allemaal. Bezoekje aan de botanische tuinen maar dat was een beetjezonde van de tijd. Op naar de Nationale Galerij. Ik vroeg om een Engelstalige gids maar die bleek ziek te zijn. De kassadame riep iets naar achteren en vervolgens kwam er een andere dame aan. Deze dame was ongeveer net zo slank als twee olifanten samen en ze pakte me bij mijn hand en nam me mee het museum in. Ze wisselde 3woorden Engels af met een beetjeTsjechisch, dan weer 5 Duitse woorden en 3 Frans. Ik had een waanzinnige rondleiding! De collectie van Mariabeelden was niet echtmijn ding maar deze gids maakte alles leuk. En dan weer buiten verder slenteren. Het ene paleis staat tegenover een paleis dat net iets mooier is wat weer naast een nog mooier paleis staat. In de late middag eindelijk op een terras neergevallen en mij gestort op een Urquell.
En de volgende ochtend was bijzonder: een kaartje gekocht voor de bus. In de stad eerst maar eens de metro verder ontdekken want onder de ene lijn ligt een tweede lijn. Resultaat is een roltrap van, ik schat, 10 warenhuisroltrappen hoog. Eerlijk gezegd: eng. Op naar Hradcany ofwel de burcht van Praag. En eerste bezoek aan het Lobkovitz paleis, vol met juwelen, munten, stenen, edelstenen, gereedschappen, brieven en schilderijen. Verder naar het Koninklijk Paleis, middeleeuws en imposant. De St Jorisbasiliek dan. Oud, eerste helft van de 10e eeuw. Luguber beeld van een skelet met eruit hangende ingewanden. Via de kruidtoren naar de St Vitus kathedraal. En die is groot. Hij is gebouwd van 1344 tot 1929. Het duurde zo lang omdat er steeds oorlog was. In de Wenceslav kapel stokt de adem even: ingelegd met goud en edelstenen, afgemaakt met fresco’s. Het zilveren graf van de heilige Johannes van Nepomuk. De toren beklommen en de paleistuinen bewonderd. Zwervend terug de stad in om uit te komen bij wellicht het mooiste cafe van de wereld: Brasserie Mozart in het Obecni Dum (ofwel Representatiehuis). Een leuke mix van art nouveau met barok. De lampen daarentegen zijn echt art nouveau en helaas zaten ze goed vast. Een biertje terwijl ik genoot van het gebouw. Helaas bleek de Joodse begraafplaats dicht wegens onderhoud dus toen maar de wijk Josefov in gelopen. Dit is de oude Joodse wijk met heel veel Jugendstil panden. Ergens gegeten en vervolgens het avondleven in. Keiharde techno en veel stroboscoop.
Dagje Melnik. Met een oude en krakende bus reed ik door het Tsjechische land naar het 40 km verderop gelegen Melnik. Op een heuvel met een verpletterend uitzicht. Onder de heuvel komen drie rivieren samen: de Moldau, de Elbe en het kanaal. Mooie wandeling gemaakt met enkel geluiden van vogels en stromend water. In het paleis Melnik een rondleiding gemaakt. Bekend vanwegede oude wijmakerstraditie want er wordt hier al honderden jaren wijn gemaakt. Ik werd rondgeleid door niemand minder dan gravin Lobkovitz (jawel, die van het paleis in Praag…toen de familie nog geld had). Redelijke wijn maar toch wat gekocht. Terug met de bus en door naar Praag om wat te drinken en nog even de kroeg in te gaan.
En nog maar een keer de stad in: naar Mala Strana, de paleizenwijk. Veel park met veel bomen. Herfst. Alle bladeren gekleurd. Prachtig dus. Bezoekje aan het Strahov klooster met een verzameling oude kunst. Het Stenberg paleis met ook weer kunst waaronder van Gogh en Picasso. Het Loreta, een overweldigend kloostercomplex met o.a. de Praagse schatkamer. Woorden schieten tekort: koningsjuwelen, kerkjuwelen, alles goud en zilver en diamant. Onder de Karelsbrug een boterham met Praagse ham gegeten, je wilt nooit meer andere ham. Nog even langs Brasserie Mozart voor een drankje. En de laatste dag dan al weer. Tas in station afgegeven en toch maar even het Jugendstil station van de buitenkant bewonderd en vervolgens een heleboel andere jugendstil panden gezien. Op bezoek bij het Praagse Jezus kindje en na een bord Praagse ham verder naar de rivier de Moldau. Zitten en even kijken. Biertje bij Mozart en de trein in. Avondtrein uit Praag via Keulen naar Amsterdam.