2005 - Berlijn, Duitsland
25 maart
Dan denk ik alles goed te regelen door een taxi te reserveren voor de hele vroege ochtend maar dan komt die taxi gewoon niet. Uiteindelijk dus plankgas met de eigen auto dan maar. Trein gehaald en rond kwart over een stonden we op een Berlijns station. In de zon. Snel weer naar beneden, de catacomben van de stad in, op zoek naar de metro richting Alexander Platz. Dat was niet helemaal goed maar ach, meteen die Platz gezien. Met wat hulp van vriendelijke dame wisten we alsnog ons hotel te vinden, hotel Nova. Bij het inchecken kregen we direct de eindrekening, ik blijf dat raar vinden. Tassen gedumpt en terug de stad in, uitstappen op station Mohrenstrasse. Boven deze strasse ligt de Gendarmenmarkt en daar stap je direct het grootse Berlijn in. In het midden staat het Schauspielhaus met de heer Schiller ervoor. Links de Deutscher Dom en rechts de Franzosischer Dom. Mooie startlocaatie. Unter den Linden waar mij een Marlene Dietrich gevoel bekroop. Op naar de Deutscher Dom. Links en rechts grootse praal. Opvllend was de Neue Wache, gebouwd als koninklijke wachtpost maar nu gedenkteken voor de slachtoffers van fascisme en militarisme. Binnen deze Wache geen praal, enkel een beeldhouwwerk van Kathe Kollwitz. Indrukwekkend. Tegenover de dom ligt een plein met een vreselijk lelijk afbraakpand: de locatie waar ooit het koninklijk paleis terug moet komen. Op het plein zelf was een paasmarkt: lunch met bier en braadworst. Over Unter den Linden teruggelopen naar de Brandenburger Tor. Groots! Dat is eigenlijk het woord dat steeds opkomt hier: groots. De Rijksdag: groots. Het Elsabeth Luderhaus met de parlementsgebouwen en de bibliotheek: nog niet af maar groots is her zelfs een te klein woord. Terugzwervend naar Unter den Linden voor een Berliner Weisse. Diner bij cafe Mohring in de Charlottenstrasse. Metro,bier, hotel.
Met de metro naar de Wittenbergplatz, tijd voor winkels. En dan loop je het KaDeWe binnen. Inderdaad: groots. Onze ogen uitgekeken op de delicatessenafdeling (de grootste ter wereld). Likkebaardend maar erg duur allemaal. Even gekeken naar een afdeling met alleen paaseitjes. Sja.
Buiten bleek het te zijn gaan miezeren ondertussen. Via een apotheek naar de Kaiser Wilhelm Gedachtniskirche. Erg veel toeristen hier. De nieuwe kerk is van buiten absoluut afgrijselijk. Van binnen valt het wel mee. Acht zijden met blauw glas-in.beton. Deed me ergens denken aan de rotskerk in Helsinki. Een stuk over de Kurfurstendam. Onderweg lekker Flammkuche gegeten met koffie. Met de metro naar de Richard Wagnerplatz voor een bezoek aan Schloss Charlottenburg. Na een zwerftocht door de tuinen, vol met leuke beelden, liepen we terug naar de rivier waar we nog net aan boord van een rondvaartboot konden springen. Een lange tocht bleek te zijn begonnen.Veel bruggen. Over de Spree en over het Landwehrkanaal. Langs het Haus der Kulturen der Welt met het moderne carillon, langs het Bundeskanzleramt. Nieuw en mooi. Bijna tegen het Bodemuseum aangevaren, oftewel we hadden het MuseumInsel bereikt. Langs de dom, langs het Nikolai Viertel en langs de nieuwe Nederlandse ambassade. Door het kanaal om een stukje verder bij het Mendellsohn-Bartholdy Park de boot te verlaten. Een rij enorme kunststof rozen daar. Langs het water liepen we Daimler City in. Verder naar het Sony Centre. Compleet met een verschrikkelijk mooi dak, bijna te mooi om zo maar ergens in een stad te staan. Tussen de Potsdamer Platz en de Brandenburger Tor wordt de laatste hand gelegd aan het holocaust monument. Zeer indrukwekkend en nog niet helemaal af. Terug over Unter den Linden, eten bij Malatesta, nog even een Lafayette in en op naar het bier in de buurt van het hotel.
Vandaag hadden we zowaar hazen en eieren bij het ontbijt. Vrolijk Pasen! Op naar de Alexander Platz om de Weltzeit Uhr even te bekijken. Het Rote Rathaus is wel indrukwekkend, opgetrokken uit rode baksteen past het eigenlijk niet hier. Over een kleine markt vol met randfiguren naar de Neptunus-fontein. Met nog meer randfiguren overigens. Oorspronkelijk ziiten hier Elbe, Oder, Rhein en Weichsel in de vorm van vrouwen aan de voeten van heer Neptunus. Nu vielen vooral de gothic meisjes en punkjongens op. Via de Spandauer Strasse liepen we het Nikolai Viertel in. Dit lijkt een oude wijk en als je vindt dat 1987 lang geleden is, dan is dit inderdaad een oude wijk. De DDR heeft destijds gewoon een “oude” wijk neergezet. In de kerk van Nikolai een kunsttentoonstelling bezocht, niet echt indrukwekkend. Langs Marx en Engels naar het Dom Aquaree met oa het aquarium. En een berententoonstelling. Overal in de stad staan namelijk grote beren opgesteld, beschilderd door allerhande kunstenaars etc. Alle replica’s staan dus hier en dat is erg leuk. Langs de Spree naar de Oranienburgerstrasse. Zo te zien vol met leuke restaurantjes en rare winkeltjes. Op nummer 27 en 31 voert een poort je naar de binnenplaats. Zeker de eerste is de moeite omdat hier een kunstenaarscollectief een terras heeft. Ook in deze straat het Centrum Judaicum, ooit de grootste synagoge van het land. Zwaar beveiligd. Mijn zakmes was al een probleem. Snel verder naar Unter den Linden. Weer langs een of ander kunstenaarsdorpachtige nederzetting. Kunst kijken, the boxer en de blauwe roos van Koons op de Marlene Dietrich platz. Door de Tiergarten naar het Sovjetisches Ehrenmal. Groots om maar weer dat woord aan te halen. Langs het Kanzleramt en door het Spreebogenpark naar het Paul Lobe Haus. Op de Potsdamer Platz met de snelste lift van Europa aara boven en beneden geraced. Snel wel.
’s Morgens ingepakt en het hotel verlaten, bagage in een kluisje op het station en naar de Reichstag. In de rij. Anderhalf uur later mochten we naar binnen. Wauw! De glazen koepel is prachtig. De spiegelzuil dito. Prachtige uitzichten natuurlijk. Beneden wat gegeten en op naar het station.