2012 - Istanbul, Turkije
Tussen alle beurzen door even een weekje weg, op naar Istanbul. Met de taxi van het vliegveld naar het hotel. Daar aangekomen bleek mijn kamer een soort cel. Geen raam, ontzettend warm en een beetje klein. Terug naar de receptie en daar werd meteen geregeld dat ik slechts een nacht de cel in hoefde en de rest van mijn verblijf een normale kamer kreeg. Het hotel lag in de wijk Sultanahmet, vol met restaurants en winkeltjes en vlakbij de hallen en de Sofia. Maar dat was allemaal voor later want deze eerste dag kwam ik niet verder dan wat noodzakelijke dingen in de buurt regelen. Geld halen, sim kart halen, baklava proeven, eten en wat drinken. En mijn eerste ontbijt. Wauw! Heel veel hele lekkere dingen en natuurlijk enorme bakken yoghurt. Jammie start van de dag dus. Door een echt heel koud Istanbul op naar het Topkapi Paleis. Ik was niet de enige maar echt druk was het niet. Heerlijk rondgelopen zonder dat andere mensen in de weg liepen. Prachtige koningsjuwelen, of eigenlijk sultansjuwelen hier. Op zich is het niet een paleis als een paleis. Een verzameling gebouwen met absoluut prachtige stukken. Gouden deuren bijvoorbeeld. Zaten goed vast.
Een soort van hoogtepunt vond ik meer de ondergrondse waterbronnen. Deze Basilicia Cisterne liggen vlakbij het paleis dus het was weinig moeite om de sneeuw te trotseren. Want ja, ondertussen sneeuwde het en dat is toch best leuk om te zien. Palmbomen met een laagje sneeuw. Maar goed, de waterbronnen. Het is echt mooi. Prachtig licht, vele pilaren, water natuurlijk, zacht klassieke muziek. Een hele intieme sfeer. En de omgekeerde Medusa met slangen.
In dezelfde buurt staat ook de Ayasofya, van buiten eigenlijk niets bijzonders maar van binnen prachtig. En zo groots. Je blijft kijken want er valt zo veel te zien. Schilderingen, decoraties, vloerkleden. Twee katten die bij een warme lamp zaten. En om in de sfeer te blijven, de Suleymaniye Moskee staat ook vlakbij, Mooier van buiten en ook weer mooi van binnen. Geen Sofya maar wel de moeite waard. Rondleiding gedaan en toch wel weer goed om wat meer te horen over het moslim geloof.
De wijk ligt aan het water en je loopt dus elke keer weer tegen de kade op. Los van de kou die vooral over het water de stad in kwam suizen is het natuurlijk altijd leuk om een stuklangs een drukke waterroute te lopen en bootjes te kijken. Prachtige bruggen naar de andere zijde.
Ik had gehoord dat het Dolmabahce paleis tot de absolute topattracties behoorde en toog vol frisse tegenzin die kant op. Lekker stuk lopen maar ondertussen was het iets beter weer geworden. En er stond geen rij. Bij de kassa een overicht gehaald wanneer er een rondleiding in welk deel is en gewoon begonnen met een beetje rondlopen. Wat een weelde. Vooral de poorten zijn indrukwekkend, zowel de poorten die naar wegen leiden maar ook de poort die naar de steiger gaat. Prachtig. Uiteindelijk startte een rondleiding in het vrouwengedeelte, best leuk en vooral leuk door toch interessante verhalen van de gids. Zelf de glazen kamers door en verder naar het eigenlijke paleis. Geen woorden voor. Overweldigend gewoon. Ik was het er al snel mee eens dat dit inderdaad een topattractie is. Uiteindelijk nog een tijd door de tuinen gelopen om na te blijven genieten van deze pracht. Aan het water bij de ingang wat gedronken en begonnen aan de terugwandeling. Onderbroken omdat ik een expositie van Van Gogh tegenkwam. Meer over Van Gogh. Van Gogh modern. Allerlei moderne technieken die Van Gogh laten zien. Schilderijen die hierdoor bewegen. Ik stond voor een enorme uitvergroting van de zonnebloemen terwijl het Bloemenduet van Lake uit de luidsprekers knalde. Geweldig! Ik heb het rondje over de expositie een paar keer gelopen, zo mooi was dit.
Istanbul heeft ook nog een nachtleven, veel rondom Taksim. In een of ander blaadje van het hotel las ik iets over een tour door het homo nachtleven met een privegids. Gebeld en we gingen samen op pad. Duistere kroegjes voor diverse doelgroepen, een flitsende dancing en een sauna gebeuren. Tour duurde 2 uur en het was vooral veel lopen. De kroegen heb ik verder over geslagen maar ik ben wel een keer terug gegaan naar het saunacomplex. Met hamam natuurlijk en een daarbij horende massage. Lekker wel. Vlakbij het hotel zat ook een hamam en daar heb ik me ook maar even laten verwennen. In die laatste hamam was het eigenlijk beter, geen opdringerige mannekes en vooral een goede massage. Meestal bestond mijn nachtleven uit laat eten en blijven plakken met nog wat biertjes. De kelners van het restaurant schuin tegenover het hotel wisten al snel wat ik wilde en bij leeg glas brachten zij al automatisch een vol glas. Lekker plekje, goede muziek, gezellig personeel, vaak leuke gasten, koud bier. Wat wil een mens nog meer.
De wijk Sultanahmet was een hele goede keuze van mij. Niet alleen dichtbij de grote trekpleisters maar ook omdat er een heel erg lekkere baklava bakkerij vlakbij het hotel zat. Mijn luncht was dus over het algemeen snel bekend.
Nog op stap geweest naar een ander paleis. Ik mocht er nog in maar het was niet de bedoeling dat ik te veel rondliep. Vragen stellen hoorde er ook niet bij en een foto maken van de buitenkant was uit den boze. Dan maar snel naar de hallen. En daar kun je makkelijk een dag of twee rondbrengen. Proeven, ruiken, voelen en verdwalen. Het is mij domweg geen een keer gelukt om daar uit te komen waar ik begonnen was. Elke keer kwam ik weer ergens anders terecht en zo blijf je eigenlijk lopen en nieuwe dingen zien. Erg veel kitsch maar ook erg veel heerlijke specerijen en bakken vol met turks fruit. En wat ik zzo leuk vond was dat ik regelmatig ergens een glaasje thee kreeg. En de winnaar van mijn persoonlijke theecompetitie werd de Armeense kersenthee. Rood, heet en lekker.
Om te winkelen ook nog een dag naar enkele van de westerse malls geweest. Super de luxe, alles duur, mooie winkels. Liep zelfs tegen een Harvey Nichols aan. Maar de markten zijn toch leuker.
Al met al, leuke stad dat Istanbul.