2018 - Sofia, Bulgarije
Sofia, stad van….??? Ok, Sofia, stad met…??? Sofia, de stad die mij op school altijd liet denken aan mijn kleuterliefde, met of zonder rietje. Een tweetal nachten in de Bulgaarse hoofdstad. Een stad die in boekjes en reisgidsen vooral aanbevolen wordt vanwege het prijspeil en verder vanwege weinig. Na een vertraagd vertrek uit Eindhoven kwamen wij in de late avond aan op het Sofiaanse vliegveld. Ik kreeg een norse douaneblik, Brayne kreeg nog minder. Where you staying? Why you here? Show me returnticket! (Op zich bleek dat wel een aandoenlijke zin want wie komt er nou zonder uitreisticket naar deze stad?). Maar uiteindelijk mocht ook Brayne doorlopen. Een taxi bracht ons naar Art Hotel Simona, ergens in de stad. Onderweg zo goed als alleen flatgebouwen, veel neonreclames, her en der een communistisch ogend monument en bomen. Het hotel zag er prima uit, alles een beetje in stijlen van moderne kunstuitingen. Vriendelijke ontvangst, nette kamer. In de bar wat bieren gehaald en zoals na elke vlucht, moe naar bed. Na het ontbijt (let op: bij een kamerprijs van 35 euro is het ontbijt hier inbegrepen) op pad gegaan naar de stad zelf. Wat heel snel opvalt is hoe groen de stad overal is. Weinig zwerfvuil op straat, weinig verkeer eigenlijk ook. Her en der een buste van een ongetwijfeld belangrijke communist. Een van mijn hoogtepunten kwam al snel: een winkeltje met een espressoapparaat waar een espresso 40 leva (zeg 20 eurocent) kostte. Daar kan ik aan wennen! We ontdekten een tweedehands kledingwinkel die onderdeel bleek te zijn van een keten want op meer plekken kwamen we filialen tegen van deze winkel en ook nog eens diverse andere tweedehands winkels. Hier gaat dus nog steeds erg veel West-Europese weggooikleding heen. En zoals dat altijd het geval is wisten we ook nu weer wat leuke items te vinden. Verder langs de Mall of Sofia naar de Vitosha Boulevard, dé winkelstraat van de stad. Om uitgerust aan deze exercitie te beginnen eerst wat drinken en eten op een trendy terras (van een trendy restaurant met een zeer trendy toilet). Humus met erg lekker brood, gekookte bonen in de schil met grof zout. Zeer smakelijk! En toen dus winkelen. Ergens naar binnen, weer naar buiten, elders naar binnen en weer naar buiten. Ruiken, voelen, passen, slenteren, duwen, inpakken, zuchten. Haaks op deze winkelstraat ligt de straat waar de mooiste gebouwen van de stad staan. Een hele oude kerk, verborgen achter een hotel en een parlementsgebouw. De wacht die niet gewisseld werd toen wij er waren. Een modern kunstwerk ter herdenking van het feit dat Bulgarije voorzitter van de EU was in de eerste helft van 2018 en de eerste blik op het glimmende goud van de Russische kerk. Voorbij deze fraaie kerk de trappen op en dan zie je de eerste schitteringen van het volgende goud: de koepels van de Alexander Nevski kathedraal. Op weg naar deze kerk eerst nog een tweetal aangrenzende marktjes. Eerst een met allerhande allerlei waaronder nazi-spullen en spullen uit de communistische tijden. De tweede markt met enkel ikonen. De kerk zelf is overweldigend van binnen en vreemd genoeg voorzien van een zitplaats of 6. Terug langs alle eerdergenoemde punten naar Serdika, het in opgraving zijnde en oudste deel van de stad. Een leuk punt is hier ook dat er een synagoge, een moskee en een kerk vlak naast elkaar staan. Zonder problemen. Ergens daartussen staat het marktgebouw. Een beetje in de stijl van Les Halles in Parijs. Leuk wel met in de kelder een hele grote en nette tweedehands kledingzaak. De tassen weer verder aangevuld. Op een terrasje een lekker koel biertje en mojito gedronken om daarna verder te gaan door een andere winkelstraat op weg naar de Mall of Sofia. Eigenlijk is een dergelijke mall niet meer dan een anders uitgevoerde Kalverstraat maar toch wel weer leuk om even rond te lopen. Hoewel we wel allebei tot de ontdekking kwamen dat we wel erg veel gelopen hadden. Toch maar weer verder naar een groentemarkt die we in de ochtenduren ontdekt hadden en waar we iets wilden eten. De markt was er nog maar nergens rond de markt was een eettentje te vinden. Vanuit vermoeidheid ingegeven besloten we maar naar het Chinese restaurant op de grote weg te gaan. De nasi smaakte wat aangebrand, de andere schotels waren best lekker, het bier was koud en er waren stoelen. Het laatste stuk naar het hotel ook nog overleefd en toch maar naar beneden om in bar een biertje te pakken. Lekker geslapen! De volgende ochtend mochten we onze tassen al weer inpakken en togen we naar de Boyana kerk. Niet vanwege de kerk maar meer vanwege de ligging aan de voet van de bergen. Mooi stukje groen daar. Afgezet (in beide betekenissen) door een taxi op het vliegveld, tax free kijken en kopen, instappen en vliegen.