Grote beestjes
Mijn eerste reis naar Afrika was een rondreis door enkele parken van Kenia en Tanzania. Hotels geregeld, vervoer geregeld ofwel een complete rondreis. Het was mooi! Hoewel ik nooit meer zo georganiseerd op reis zou gaan maar goed, dat is de ervaring die ik in latere jaren op zou gaan doen. Kenia en Tanzania dus. Een belangrijke reis want tijdens deze reis werd ik besmet met het Afrika virus. Tot op de dag van vandaag is daar geen medicijn voor dus we kunnen er van uit gaan dat ik wel weer ooit in Afrika rond zal huppelen.
Bij zo'n eerste reis hoort natuurlijk een flinke lijst met hoogtepunten omdat alles dan voor de eerste keer is. De eerste keer olifanten, de eerste keer Kilimanjaro, de eerste keer leeuwen, de eerste keer de geur van Afrikaanse aarde en ga zo maar door. Op onze eerste game drive in Masai Mara werden we nogal verwend. We kwamen bij het kadaver van een giraffe uit, gevangen en genuttigd door een groep leeuwen. Het indrukwekkende was dat op dat zelfde moment andere giraffes naar dezelfde plek kwamen en het leek wel alsof ze hun respect kwamen tonen aan het dode groepslid. In een grote kring stonden ze om het kadaver, de nekken gebogen als waren zij in gebed. Indrukwekkend! De groep leeuwen ontmoetten we de volgende dag, compleet met een stuk of wat welpjes. Ik wilde natuurlijk niets liever dan uitstappen en met de welpen spelen maar ja, dat mocht niet van de gids. Wat wel mocht was 10 meter verder de auto uitstappen omdat we hem aan moesten duwen.....sja, kan gebeuren. In een ander park kwamen we onze eerste neushoorns tegen. Een mannetje was druk bezig om dat ongelooflijk knappe vrouwtje te versieren Wat ze in elkaar zagen weet ik niet maar het was wel fascinerend om te zien. Het mooiste Keniaanse park van deze reis was voor mij toch wel Amboseli. De eerste dag onbewolkt en met uitzicht op de Kilimanjaro. Prachtig! Olifanten die tegen de zon staan te schuilen onder een minuscuul boompje met op de achtergrond deze magnifieke berg.
Op weg naar Tanzania moesten we aan de grens even wachten en ja hoor, een nieuw virus kwam erbij en dit keer het virus van Brenda Fassie. Nieuwe muziek voor ons en muziek die mijn systeem niet meer uitging. In Serengeti werden we verwend met het meemaken van de geboorte van een gnoe. Eigenlijk is dat gewoon: flop, baby gnoe op grond, knipper met je ogen, baby gnoe staat naaast mama gnoe en daar gaan ze weg. Ook ontmoetten we hier een jachtluipaard met twee koters, compleet met al die lieve verwarde haartjes. Wat een reis toch! Ngorongoro krater is natuurijk altijd de moeite waard alleen viel ik in slaap tijdens de game drive hier. De avond ervoor had ik besloten om zoveel mogelijk wakker te blijven en zo te luisteren naar de geluiden van de Afrikaanse nacht. Wel een aanrader om te doen! Via Lake Manyara kwam er uiteindelijk een einde aan deze reis. Vol met indrukken en ervaringen kwam ik terug in Nederland. Mijn vader was toen de eerste die voelde dat er iets gebeurd was in Afrika en volgens hem moest niemand vreemd op kijken wanneer ik een keer naar Afrika zou verhuizen. En hij kreeg gelijk. Helaas heeft hij dat zelf niet meer meegemaakt.