Potter’s Village
In Kisoro bevindt zich een initiatief van de Anglican Church: Potter’s Village. In het kort gezegd is dit een opvangtehuis voor kinderen in nood. En helaas zijn dat er nogal wat. De kinderen die hier wonen, zijn kinderen die niet door hun eigen ouders verzorgd kunnen worden. Denk hierbij aan drugsverslaafde ouders, prostituees en jonge meisjes die na verkrachting zwanger raken. Ook kinderen die her en der gevonden worden vinden een tijdelijk thuis in Potter’s Village. Om maar eens wat voorbeelden te geven: Peter werd als baby van 3 maanden binnengebracht en was toen 1 kilo lichter dan bij zijn geboorte. Zijn moeder wist niet wat ze met hem aan moest of hoe ze hem moest verzorgen. De enige beweging die Peter nog kon maken was de zuigbeweging en dat heeft hem gered. Langzaam maar zeker nam zijn gewicht toe tot hij uiteindelijk een gezond knulletje werd. Een ander voorbeeld is Pius, zoontje van een prostituee die niet voor haar zoon kon en wilde zorgen. Ondertussen zit Pius al zo lang in het tehuis dat hij eigenlijk te oud is geworden maar zijn moeder blokkeert ieder initiatief om hem te helpen. De geplande adoptie ging dus helaas niet door. Een meisje kruipt rond met een flinke hoofdwond: kennelijk was ze ziek en de plaatselijke “dokter” heeft toen maar besloten om een gaatje in de schedel te maken en daar kruiden in te doen. Van ellende is dit meisje uiteindelijk ook hier belandt.
De bedoeling is over het algemeen om de kinderen op te vangen tot en met hun derde jaar. Hierna worden de kinderen zo veel mogelijk teruggeplaatst bij hun ouders of hun andere familie. Mocht dit niet mogelijk zijn, dan wordt gezocht naar alternatieven als adoptie of SOS Kinderdorpen in bijv Fort Portal. Om terugplaatsing bij ouders of familie mogelijk te maken, krijgen de ouders of grootouders les in de verzorging van kinderen. Stapje voor stapje worden kind en ouder zo voorbereid om gezond en veilig samen verder te kunnen leven. Om de vele ernstige gevallen op te kunnen vangen, wordt momenteel gewerkt aan de bouw van een kinderziekenhuis. Dit kinderziekenhuis wordt daarmee meteen een zeldzaamheid want dergelijk gespecialiseerde zorg is er verder niet in de wijde regio.
Wanneer ik weer eens een bezoekje breng aan Potter’s Village wordt ik ondanks alle ellende elke weer blij en aangenaam getroffen door de blijdschap van de kinderen en de passie van de organisatie. De Engelse dame die het dorp leidt is Jenny Green en zelden heb ik iemand ontmoet die zoveel passie in haar werk weet te leggen. Voor het merendeel bestaat het personeel uit vrouwen uit de omgeving die zelf kinderen hebben en weten hoe ze met kinderen om moeten gaan. Ook hieraan wordt steeds tijd besteed om deze dames verder op te leiden. Het hele dorp ademt een serene rust uit met zeer fraaie bebouwing en nog fraaiere plannen. Leslokalen, slaapkamers voor ouders in opleiding, gastenkamers, kantoren en ga zo maar door. Op het terrein is sinds kort een speeltuin aangelegd door een Engelse vrijwilliger: compleet met waterloop, zandbakken en schommels. Al met al een triest maar trots en mooi bezit voor Kisoro. Kijk voor meer informatie eens op de website van Potter’s Village: www.pottersvillage.org.uk. En kom wanneer je Kisoro bent vooral eens kijken!