Ugandese specialiteiten
Eerder heb ik geschreven over Ugandese delicatessen als bijvoorbeeld sprinkhanen. Een lekkernij waar ik mijn bijnaam aan te danken heb, Kabaka Kasenene of Kisoro the first. (In Nederlands Koning Sprinkhaan van Kisoro de eerste). Maar er komen veel meer lekkernijen uit Uganda.
Uganda is bijvoorbeeld een van de grotere koffieproducenten van de wereld, iets wat vreemd genoeg weinig mensen weten. Helaas is het ook zo dat bijna ieder hotel of restaurant geen filterkoffie serveert maar altijd weer die nare Nescafe. Langzaam komen er echter meer hotels en restaurants ide Ugandese fiterkoffie serveren maar je moet er specifiek om vragen. In Travellers Rest Kisoro maken we gebruik van hele bijzondere koffie die volledig uit Kisoro zelf komt. Een groepje koffieboeren is daar druk met het totale proces van groei tot en met maling en het resultaat is zeer smakelijk. Afgelopen jaar heb ik op een van de vakantiebeurzen meegedaan met een koffieproeverij waarbij een van de koffies de zeer speciale, en dure, luwak koffie. Deze luwak koffie heet de duurste koffie in de wereld te zijn. En inderdaad, ook best lekker. Maar de proevers vonden de Kisoro koffie de lekkerste! Een groter compliment is er dan toch eigenlijk niet. In Travellers Rest kunt u deze koffie proeven en kopen.
In de supermarkten zijn diverse andere soorten koffie verkrijgbaar, ook prima maar niet zo lekker als die uit Kisoro. Uganda heeft naast koffie ook thee, veel thee. In de regio Fort Portal rijdt u over wegen met links en rechts enorme theeplantages. Zelf ben ik geen theedrinker maar als souvenir is het wel weer leuk. Zeker Mukwano thee. Mukwano betekent zoveel als lieveling. Een beetje als de Engelse Darling tea dus. In Bwindi wordt tegenwoordig een vruchtenwijn gemaakt maar goed, daar kan ik kort over zijn: zelfs als souvenir voor die niet zo aardige buurvrouw die toch op de planten past is dit niks. Het is daadwerkelijk niet te drinken! Beter is het dan om een zak groundnuts of pinda’s mee naar Europa terug te brengen. Overal te koop en echt lekker. Op veel plekken worden deze groundnuts aan de straat geroosterd. Vers en nog warm, veel beter wordt een pinda niet.
En die groundnuts doen het weer erg goed als lekkere snack bij een van de Ugandese biertjes. Uganda heeft 2 grote eigen bieren: Nile Special en Club. Ik hou van licht bier zonder suiker en ben wat dat betreft een gelukkig man: Club is overal verkrijgbaar en dan ook nog eens standaard in flessen van een halve liter. De Nile Special is ook wel lekker maar wat zwaarder en met suiker. Toch is dat juist het bier dat internationaal aanzien geniet en her en der prijzen en medailles in de wacht speelt. Ik hou het bij kleine broer Club. Er is ook een ander bier, Moonberg. Lang niet overal te krijgen maar zeer de moeite. Heel zuiver biertje en gebrouwen volgens het eeuwenoude Duitse Rheinheitsgebot. Na een biertje volgt dan later op de avond een glas Uganda Waragi. Een must voor iedereen die in Uganda reist. Afgekort tot UG is dit de Ugandese gin, gebrouwen op basis van bananen en op smaak gebracht met vanille. Normaal vind ik een glas pure gin niet te drinken maar een glas UG daarentegen...heerlijk! En verkrijgbaar in de meest handige maten waaronder de immens populaire zakfles. Alleen jammer dat die flesjes altijd al leeg zijn voor ze een zak weten te bereiken. Mocht pure gin te sterk zijn, probeer dan eens een UG tonic of een Kisoro Passion: een shot UG aangevuld met vers passievruchtensap. Zalig en het lijkt alsof er geen alcohol in zit dus er zit wel enig gevaar in.
Passievruchten is een van die vruchten die je overal tegenkomt. Drink er sap van of lepel er een paar leeg bij het ontbijt. Fruit is iets wat Uganda in overvloed heeft: zoete ananassen, heerlijke watermeloenen, zachte papayas en zelfs boomtomaten die gelukkig hier anders heten: amatunda. En dan vergeet ik nog de overal aanwezige banaan. Groot, klein, zoet, bak, groen, geel....ik begin nu pas te ervaren dat er meer bananensoorten zijn dan die melige gele gevallen in Europa. Eerder had ik het al over de thee. Wat ik hier heb leren drinken is gemberthee. Gewoon gember fijnstampen en dan heet water erop. Lekker. En het wordt nog lekkerder wanneer je er wat honing bijdoet. En laat Uganda nou een onvoorstelbare keur aan honing hebben. Werkelijk elke regio heeft zijn eigen honing en tot nog toe geldt: ze zijn lekker. Mijn persoonlijke favorieten zijn de honings uit West Nile en, ja hoor, Kisoro. Probeer dat bij het ontbijt eens op een bananenpannekoek. En dan zijn we zo’n beetje terug waar deze blog begon: lekker kop filterkoffie erbij en een nieuwe dag in Uganda kan beginnen.